Μεσολόγγι: Αδιαφορία της δημοτικής αρχής για το γλυπτό-προσφορά στη μνήμη του αδικοχαμένου Βασίλη Πλούμη

Μια δωρεά που δεν παρελήφθη ποτέ και για την οποία δεν ειπώθηκε ούτε ένα «ευχαριστώ».

Αυτή είναι η αντιμετώπιση που έχει μέχρι στιγμής απο τους τοπικούς ιθύνοντες, η μητέρα του αδικοχαμένου Βασίλη Πλούμη του 16χρονου αγοριού που βρήκε τραγικό τέλος το καλοκαιρι του 2020 στο Μεσολόγγι και που με τον θάνατο του έδωσε ζωή σε πέντε συνανθρώπους μας, μέσω της δωρεάς των οργάνων του.

Η μητέρα του, Αθανασία Δημητρίου, Επιστημονικά Υπεύθυνη του Κέντρου Πρόληψης «Οδυσσέας», προσπαθεί μεσα απο διαφορες πρωτοβουλίες, όπως το Εργαστήρι Ζωής που φέρει το όνομα του γιου της, να διατηρήσει ζωντανή τη μνήμη του, αλλά και να προσ΄φρει στην τοπική κοινωνία.
Μια τέτοια πρωτοβουλία ήταν και η τοποθέτηση ενός γλυπτού, σε χώρο που υποδείχτηκε απο τον δήμο Μεσολογγίου. Και που μετά την τοποθέτηση του, η οικογένεια του παιδιού, εισέπραξε «προκλητική και εκκωφαντική αδιαφορία», όπως γράφει σε ανάρτησή της η κ. Δημητρίου:

Με κείμενο – παρέμβαση του ο Πάνος Παπαδόπουλος, πρώην αν. διοικητής του νοσοκομείου Αιτωλ/νίας και πρώην Δημοτικός Σύμβουλος Ι.Π. Μεσολογγίου, στηλιτεύει το γεγονός της αδιαφορίας του δήμου Μεσολογγίου:

«Παρακολουθώ με ιδιαίτερη έκπληξη και ανάμεικτα συναισθήματα τα όλα – όσα εξελίσσονται σχετικά με την τοποθέτηση ενός γλυπτού – προσφοράς ζωής του Βασίλη Πλούμη μετά την αποδοχή της πρότασης της μητέρας του Αθανασίας Δημητρίου πριν ένα χρόνο από το Δημοτικό Συμβούλιο. Μια τέτοια πράξη αποτελεί ελάχιστο δείγμα ανιδιοτέλειας της οικογένειας του Βασίλη Πλούμη που έδωσαν τη συγκατάθεσή τους για την δωρεά των οργάνων του και έτσι έδωσαν ζωή σε πέντε (5) συνανθρώπους μας.

Η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου υπήρξε ΟΜΟΦΩΝΗ καθώς και η υπόδειξη του χώρου. Το δε καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, υψηλού επιπέδου. Και όλα αυτά με πόνο ψυχής, διάθεσή προσφοράς και πόρων της οικογένειας και ΜΟΝΟΝ, χωρίς καμιά συμμετοχή του Δήμου!
Έχουμε καταστεί μάρτυρες – ως δημοτικοί σύμβουλοι – ανιαρών και μακρόχρονων συζητήσεων για τοποθέτηση γλυπτών, κυρίως στον Κήπο των Ηρώων, αλλά και σε άλλους κοινόχρηστους χώρους, με διαγκωνισμό «πυρών» και ιστορικής «ορθοδοξίας» εκατέρωθεν. Δεν θα μείνω όμως εκεί.

Το γλυπτό με ευθύνη της μητέρας κας Αθανασίας Δημητρίου τοποθετήθηκε χωρίς κανένα ενδιαφέρον και υποστήριξη από το Δήμο. Θα έλεγα μάλιστα ότι αντιμετωπίστηκε με απαξιωτική διάθεση. Δε νοείται η οποιαδήποτε Δημοτική Αρχή και ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος να λέει «δεν γνωρίζω»! Δεν γίνεται αποδεκτή η ύπαρξη στοιχειώδους ευαισθησίας στο προκείμενο, χωρίς μία εκδήλωση – έστω και τυπική – για τα αποκαλυπτήριά του, που σηματοδοτεί την “έξοδο”, συμβολίζει τη δωρεά ζωής και παραπέμπει στην υπέρβαση!
Αν αυτό δεν είναι έλλειψη ενσυναίσθησης και δείγμα αδιαφορίας και απαξιωτικής συμπεριφοράς, άραγε τι είναι;

Αντί του σεβασμού, η οικογένεια στη μνήμη του Βασίλη Πλούμη και η μητέρα του Αθανασία Δημητρίου, “εισπράττει” την πλήρη αναλγησία και αδιαφορία. Σημεία των καιρών και όχι μόνο.

Το κερασάκι στην τούρτα, σύμφωνα με πληροφορίες, συμπληρώνει πρόσφατη απόφαση των αρμοδίων να μην υπάρξει διαχωρισμός των παιδιών της δομής του Βασίλη με πολιτικά ρούχα και στολές, πράγμα που αφενός μεν αλλοιώνει και ισοπεδώνει τη φιλοσοφία του τμήματος και αφετέρου ακυρώνει την συμμετοχή του στις Γιορτές Εξόδου. Και αυτό έγινε κατά τα φαινόμενα με βίαιο τρόπο.
Επειδή κάποιοι από τη Δημοτική Αρχή δεν έχουν αντιληφθεί ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος και το γλυπτό να αφαιρεθεί και οι δωρεές να αποσυρθούν και το Εργαστήρι να κλείσει από την κα Δημητρίου, καλόν είναι να κάνουν “την ανάγκη φιλοτιμία” να συμπεριφερθούν πιο κόσμια και με ανθρώπινο τρόπο, πριν είναι αργά.”