Τα πιο θρυλικά νυχτερινά μαγαζιά που είχε η παλιά Αθήνα
Εκεί που χτυπούσε η καρδιά της διασκέδασης τις δεκαετίες '60 - '70
Αθήνα 1950-1970. Η νυχτερινή ζωή της πρωτεύουσας γνωρίζει τις μεγάλες της δόξες. Δυνατά ονόματα του λαϊκού τραγουδιού βρίσκονται στο απόγειο της καριέρας τους. Τσιτσάνης, Μπέλλου, Χιώτης και Καζαντζίδης γεμίζουν τα μαγαζιά της Αθήνας. Τα θρυλικά νυχτερινά καταστήματα που μεσουράνησαν και έμειναν στην ιστορία για το νέο αυτό είδος διασκέδασης που προσέφεραν.
Κέντρο Καλαματιανού, Τζιτζιφιές
Το Κέντρο Καλαματιανού ήταν ένα από τα πιο θρυλικά της εποχής και βρισκόταν στη διασταύρωση Τζιτζιφιών. Το περίφημο κέντρο εγκαινιάστηκε από τον Μάρκο Βαμβακάρη και τον Γιάννη Παπαϊωάννου. Στην ίδια περιοχή εξάλλου βρίσκονταν για πάνω από είκοσι χρόνια τα πιο ξακουστά νυχτερινά κέντρα της εποχής. Εκεί τραγουδούσαν οι πιο γνωστές φωνές. Ωστόσο, στις 31 Αυγούστου του 1951 δολοφονήθηκε ο ιδιοκτήτης του κέντρου Βασίλης Καλαματιανός. Όπως ήταν φυσικό το νυχτερινό κέντρο έβαλε λουκέτο προσωρινά μετά το αιματηρό περιστατικό. Αργότερα ξανάνοιξε από τον, επίσης ιδιοκτήτη νυχτερινών μαγαζιών, Βασίλη Χειλά. Πίσω από την απόφαση αυτή βρισκόταν η Σωτηρία Μπέλλου η οποία και τον έπεισε γι’ αυτή την επιχειρηματική κίνηση.
Η Σπηλιά του Παρασκευά, Καστέλλα
Αδιαμφισβήτητα η Σπηλιά του Παρασκευά στην Καστέλλα ήταν το πιο ιδιαίτερο από όλα τα τότε νυχτερινά καταστήματα. Βρισκόταν κυριολεκτικά εντός ενός σπηλαίου! Είχε κατασκευαστεί στη σημερινή πλαζ Βοτσαλάκια ή αλλιώς παραλία του Παρασκευά. Το σπήλαιο επίσημα ονομάζεται «Σηράγγιο» και ουστικά πρόκειται για μία υπόγεια δίοδο, πλούσια σε τοιχογραφίες, που κατασκευάστηκε κατά τους προϊστορικούς χρόνους από το λαό των Μινύων. Η ύπαρξή του ανακαλύφθηκε το 1897. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920, λοιπόν, εγκαταστάθηκε για πρώτη φορά εντός του σπηλαίου μια κοσμική ταβέρνα. Ονομάστηκε μάλιστα η «Σπηλιά του Λαλαούνη». Αυτή λοιπόν η ταβέρνα, μερικά χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1960 μετατράπηκε σε νυχτερινό κέντρο. Τη φημισμένη «Σπηλιά του Παρασκευά». Το όνομα βέβαια το πήρε από τον καινούριο ιδιοκτήτη της.
Αποτέλεσε ένα από τα πιο δημοφιλή στέκια της εποχής.
Το μαγαζί γέμιζαν ασφυκτικά Μανώλης Χιώτης και Μαίρη Λίντα. Και ποιος δε συζητούσε για τη μοναδική τους παράσταση. Και ποιος δεν πήγαινε να τους δει από κοντά. Δεν άργησε, λοιπόν, να έρθει η κορυφαία της στιγμή. Ήταν όταν δόθηκε εκεί ένα μεγάλο γλέντι ένα βράδυ του 1961. Πρωταγωνιστής ο Αριστοτέλης Ωνάσης, η Μαρία Κάλλας, ο Πρίγκιπας Ρενιέ του Μονακό και η μοναδική ηθοποιός – σύζυγος του Ρενιέ- Γκρέις Κέλλυ. Από τότε και μετά αυξήθηκε ακόμη περισσότερο η δημοτικότητά του στην Αθήνα, τον Πειραιά αλλά και ολόκληρη την Αττική. Τη λειτουργία του κέντρου διέκοψε το 1968 ο τότε δήμαρχος του Πειραιά, Αριστείδης Σκυλίτσης.
Τριάνα του Χειλά, Αθήνα
Ακόμη ένα από τα πιο θρυλικά νυχτερινά μαγαζιά εκείνων των δεκαετιών. Η Τριάνα του Χειλά βρισκόταν στη Λεωφόρο Συγγρού 170, στον Άγιο Σώστη Καλλιθέας. Μεσουράνησε από το 1948 έως το 1967 αφού πέρασαν από εκεί όλα τα ισχυρά ονόματα της νυχτερινής ζωής. Η Τριάνα ήταν ιδιοκτησίας του γνωστού επιχειρηματία νυχτερινών κέντρων, Βασίλη Χειλά. Και ποιος δεν τραγούδησε στην Τριάνα του Χειλά και ποιος δεν πήγε να τον ακούσει; Από εκεί πέρασε κυριολεκτικά η dream team του λαϊκού τραγουδιού. Από τον Καζατζίδη και τον Γιάννη Παπαϊωάννου μέχρι τον Μπιθικώτση και την Μπέμπα Μπλανς.
Τζίμης ο Χονδρός, Αθήνα
Στην οδό Αχαρνών στο νούμερο 77 λειτουργούσε ο γνωστός Τζίμης ο Χονδρός, μια φημισμένη ταβέρνα με ζωντανή μουσική. Από αυτό το μαγαζί πέρασαν μεγάλα ονόματα του πάλκου των μεταπολεμικών χρόνων, όπως η μοιραία Σεβάς Χανούμ. Το δίδυμο που έκανε πολύ γνωστό το νυχτερινό κέντρο ήταν η Μαρίκα Νίνου με το Βασίλη Τσιτσάνη που εμφανίστηκαν εκεί το 1949. Η συνύπαρξή τους ήταν θρυλική. Αξέχαστη σε όσους την είδαν από κοντά. Το live της Μαρίκας Νίνου που δισκογραφήθηκε μετά τον θάνατό της αποτυπώνει το κλίμα της νύχτας εντός του φημισμένου κέντρου με τις απίστευτες για την εποχή εισπράξεις. Από τη σκηνή της πέρασαν όλοι κυριολεκτικά. Τα πιο ηχηρά ονόματα όπως Τσιτσάνης, Καζαντζίδης, Μπέλλου, Χιώτης, Λίντα, Μπιθικώτσης, Μαρινέλλα και πολλοί άλλοι. Ο Τζίμης ο Χονδρός λειτούργησε μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ΄60.
Παλατάκι, Λεωφόρος Συγγρού
Το Παλατάκι είχε σύντομη πορεία αλλά απέκτησε γρήγορα μεγάλη φήμη. Ξεκίνησε να λειτουργεί το 1966 και μόνο για τέσσερα χρόνια, δηλαδή έως το 1970. Κατάφερε όμως, λόγω των ονομάτων που φιλοξένησε, να γίνει ένα από τα γνωστότερα κέντρα της εποχής στην Αθήνα. Εκεί, στη Λεωφόρου Συγγρού ο Γιώργος Ζαμπέτας έριχνε τις πενιές του και τα πιάτα έσπαγαν στο πόδια του σωρηδόν. Δίπλα του πάντα βρισκόταν η μούσα του, η Μανταλένα. Το πόσο θρυλικό μαγαζί είναι μπορεί να το καταλάβει κανείς αν σκεφτεί οτί πρωτοεμφανίστηκε και ο Δημήτρης Μητροπάνος σε ηλικία μόλις 20 χρονών.
Μαντουμπάλα, Αθήνα
Το μαγαζί που έκανε την τελευταία ζωντανή του εμφάνιση επί σκηνής ο Στέλιος Καζαντίδης.
Εκεί ξεκίνησε και την καριέρα της η Γιώτα Λύδια. Η Μαντουμπάλα λειτουργούσε με μεγάλη επιτυχία τη δεκαετία του ’60 στη λεωφόρο Αλεξάνδρας. Πήρε το όνομά του από το ευπώλητο, ομώνυμο σουξέ του Καζαντζίδη σε στίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Τα επεισόδια που εκτιλύχθηκαν στο συγκεκριμένο μαγαζί ήταν ουκ ολίγα. Εκεί κάποτε απείλησε ο μπράβος Πανολιάσκος ότι θα απασφάλιζε μια χειροβομβίδα αν δεν του έδιναν ένα χρηματικό ποσό για την προστασία του κέντρου. Επίσης το 1958 είχαν βγει εκεί τα κουμπούρια από δύο γνωστούς μπράβους της εποχής.
Χάραμα, Καισαριανή
Και ποιος δεν είχε ακούσει για το Χάραμα στην Καισαριανή. Το εγκαινίασε μεταπολεμικά ο Πάνος Γαβαλάς, είχε άλλο όνομα και δέσποζε στην περιοχή Σκοπευτήριον. Μετά το ’60 άλλαξε χέρια και μετονομάζεται σε Χάραμα. Το όνομά του το πήρε από το τραγούδι του Παπαϊωάννου «Πριν το χάραμα μονάχος» κι επαναλαμβάνεται κι εδώ η επιτυχημένη σύμπραξη Τσιτσάνη-Παπαϊωάννου που είχε προηγηθεί στο νυχτερινό κέντρο Φαληρικόν. Στο Χάραμα γυρνάει τις στροφές του ο Τσαρούχης και μεσουρανεί η Μπέλλου για χρόνια. Σε αυτό το νυχτερινό μαγαζί ο Βασίλης Τσιτσάνης ηχογραφεί ένα live που γίνεται διπλός δίσκος από τη θρυλική ετικέτα δίσκων της Oμόνοιας «Τζίνα Venus».
